H ιδιωτική συνταξιοδότηση έχει απασχολήσει επανειλημμένα τα τελευταία έτη τους ασφαλισμένους οι οποίοι επιθυμούν να εξασφαλίσουν επιπρόσθετα ποσά σύνταξης με δική τους πρωτοβουλία.
Κατά το σχεδιασμό ενός αποταμιευτικού ή συνταξιοδοτικού σχεδιασμού με μακροχρόνιο χαρακτήρα ο ορισμός των εισφορών του προγράμματος αποτελεί μια από τις πιο σημαντικές παραμέτρους, η οποία πέρα από την επίτευξη του στόχου του προγράμματος καθορίζει σε μεγάλο βαθμό για τη βιωσιμότητά του.
Τα σύγχρονα συνταξιοδοτικά προγράμματα παρέχουν στον ασφαλισμένο τη δυνατότητα να επιλέξει στη λήξη τους ανάμεσα στο να λάβει το κεφάλαιο που έχει συγκεντρώσει έντοκα, είτε με τη μορφή σύνταξης, είτε ως εφάπαξ.
Η αποταμίευση αποτελεί μια πράξη πρόβλεψης για το μέλλον, πρόκειται επί της ουσίας για μια συνήθεια, που διατηρεί κάποιος με επιμέλεια για ένα χρονικό διάστημα με σκοπό να επιτύχει ένα στόχο.
Τα σύγχρονα αποταμιευτικά και συνταξιοδοτικά προγράμματα βασίζονται στην έννοια της ατομικής αποταμίευσης και είναι τα πλέον ανταποδοτικά προγράμματα. Ο ασφαλισμένος αποταμιεύει για τον εαυτό του με σκοπό να λάβει τις αποταμιεύσεις του τοκισμένες είτε σε μορφή εφάπαξ είτε με τη μορφή σύνταξης.